BUWAN (moon)

 

magdidilim na naman

alam kong ikaw ay darating

at di mo ako binigo

paglabas ko ay nandun ka at tila nag aabang

pinagmasdan ko ang buo mong kaanyuan

di ko mapigilan ang mamangha at mapatunganga

sa pinakamagandang anyo na aking nakita

kasabay kitang umuwi

at di man kita mahawakan ramdam kong andyan ka lang sa aking tabi

di ko maiwasang titigan ka at pagmasdan ang iyong kagandahan

ngunit may mga gabi na natatakot ako sa iyong anyo

kung minsan pa nga ay ginagawan kita ng kwento sa aking isipan

tulad ng mga kwentuhang katatakutan noong kabataan

may mga gabi naman napakaliwanag ng iyong mukha

mga kwentong pag-ibig naman ang umiikot sa aking isipan

minsan napansin ko ikaw ay mag-isa

ramdam ko ang iyong lungkot

alam ko ang pakiramdam ng naiiwanan mag isa

sanay kang may mga kasama

kaya’t kahit antok na ay sinamahan kita

pinagmamasdan mo ako at pinagmamasdan kita

kahit hindi mo ako mahawakan

kahit hindi kita mahawakan

alam mong nandito lang ako at naghihintay

sa pag dilim at tahimik ng mundo

kapag tulog na ang lahat

andito lang ako aking buwan… at naghihintay.